Η αναζήτηση εργασίας και τα ζητήματα που απασχολούν τους ήδη εργαζόμενους, θεωρούνται, και όχι άδικα, τα θέματα που απασχολούν το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων σε παραγωγική ηλικία στην Ελλάδα. Αυτό, δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη, μιας και για αρκετό διάστημα η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση οικονομικής και επενδυτικής αστάθειας.
Το ποσοστό των ατόμων που απασχολούνται πλήρως είναι σχετικά μικρό, ειδικά σε σχέση με άλλες ανεπτυγμένες χώρες της Ε.Ε., ενώ ο αριθμός των ατόμων που αισθάνονται ανασφάλεια για το αν θα υπάρχει κάποια θέση εργασίας στο μέλλον, μεγάλος.
Αυτή η ανασφάλεια επιδρά αρνητικά όχι μόνο για τον κλάδο της εργασίας, αλλά επηρεάζει πολύ αρνητικά και τον κλάδο της οικονομίας.
Σε μια πρόσφατη έρευνα της Eurostat (2018), παρατηρείται μια πτώση στο επίπεδο της εκπαίδευσης αλλά και των επιδόσεων και δεξιοτήτων των Ελλήνων μαθητών. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την πτώση του ποσοστού των νέων εργαζομένων που οι δεξιότητες τους επαρκούν για τις ανάγκες της θέσης εργασίας τους, δημιουργούν ένα κλίμα αποθαρρυντικό.
Αυτός είναι και ο λόγος που από το 2009 και μετά, οι νέοι με δεξιότητες και προσόντα που δεν ενσωματώνονται στην εγχώρια αγορά εργασίας, επιλέγουν να αναζητήσουν εργασία σε χώρες του εξωτερικού (Brain Drain).
Πηγή: Σύνδεσμος Επιχειρήσεων & Βιομηχανιών | ΣΕΒ
Τα παραπάνω στοιχεία βέβαια, είναι λίγο έως πολύ γνωστά.
Για αυτό και έχει αναφερθεί, πολλές φορές, το πόσο κρίσιμο είναι να αντιμετωπίσουμε την ανεπάρκεια του συστήματος εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης.
Παράλληλα, θα πρέπει να ενισχυθεί και το σύστημα επανακατάρτισης και δια βίου μάθησης, ώστε να παράξει τις δεξιότητες που απαιτούνται για την απορρόφηση της ανεργίας, την ψηφιοποίηση της οικονομίας, την ανακοπή της μετανάστευσης και την παραμονή των νέων με υψηλή εξειδίκευση στην Ελλάδα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι, ποιες είναι οι δεξιότητες αυτές που πρέπει να παραχθούν και θα καθορίσουν το εργασιακό μέλλον της χώρας μας;
Σε μία μελέτη του Cedefop που έγινε το 2018, τον επόμενο χρόνο θα γίνει μια αύξηση 6,5% στην απασχόληση, διπλάσια από αυτή που αναμένεται να σημειωθεί συνολικά στην Ευρώπη. Οι κλάδοι που θα σημειώσουν την ταχύτερη ανάπτυξη, θα είναι οι κλάδοι της τεχνολογίας, της ελαφριάς βιομηχανίας και τον μεταφορών (logistics). Μεγάλη άνοδος, θα παρατηρηθεί και στην επιχειρηματική δραστηριότητα με έμφαση στην παροχή υπηρεσιών.
Η επικείμενη άνοδος που αναμένεται να σημειωθεί, θα δημιουργήσει ένα σημαντικό αριθμό νέων θέσεων εργασίας και θα απευθύνονται σε εργαζόμενους με υψηλές γνώσεις επικοινωνίας και τεχνολογίας.
Παράδοξη αλλά ταυτόχρονα πολύ ενθαρρυντική, είναι η κατάταξη της Αθήνας στην 1η θέση μεταξύ 90 πόλεων στον κόσμο, σε σχετική έρευνα του INSEAD και της ADECCO, όσον αφορά τη διάθεση ταλαντούχων ατόμων να την επιλέξουν ως πόλη εγκατάστασης. Το γεγονός αυτό, πρέπει να μας κινητοποιήσει ώστε να θωρακίσουμε στην πράξη αυτό το αποτέλεσμα:
Να μετατρέψουμε δηλαδή την Αθήνα σε μια πόλη-hub, έναν κόμβο έρευνας και τεχνολογίας, για τους νέους της Ελλάδας αλλά και του Εξωτερικού που διαθέτουν υψηλές δεξιότητες.
Είναι σημαντικό, ότι η τάση αυτή καταγράφεται παρά το γενικό κακό κλίμα και την πλήρη απουσία μιας συγκροτημένης στρατηγικής κινήτρων “διακράτησης ταλέντου” στη χώρα, αντίστοιχης με αυτές που εφαρμόζουν πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Π.Γ.Α. & Ε.Λ.